Pandemiewet is een belediging voor het Nederlandse volk

Pandemiewet – Deze en volgende week wordt ‘de Pandemiewet’, oftewel de aanpassing van de Wet Publieke Gezondheid in de Eerste Kamer behandeld, nadat deze al eerder vorig jaar door de Tweede Kamer is goedgekeurd. De wet is echter een gruwel. Lees hier waarom.

Deze brief is hieronder integraal weergegeven en via de site van de Andere Krant ook als PDF te downloaden. Maar eerst nog even een korte uitleg over de Pandemiewet en 7 redenen waarom deze wetswijziging een groot gevaar voor onze democratie inhoudt.

De Pandemiewet: 7 redenen waarom de Eerste Kamer hem niet zou moeten willen vaststellen

De Pandemiewet, of eigenlijk de wetswijziging WPG legt het permanente ‘recht’ vast van de ministers van VWS en Binnenlandse zaken om bij een mogelijke dreiging van een ‘pandemie’ de grondrechten van Nederlandsers in te perken. Zaken als lockdowns, 1,5m, mondkapjes en meer kunnen door deze ministers in deze wet per ‘ministeriële regeling’ worden afgekondigd. Het parlement – de werkelijke volksvertegenwoordiging – kan deze grondrechteninperkingen slechts tegengaan door binnen 7 dagen met 2/3 meerderheid een stemming in de Tweede Kamer aan te vragen en vervolgens met 2/3 meerderheid tegen de inperkingen te stemmen.

1. Omgekeerde democratie. Veel logischer zou het zijn om grondrechten juist a priori te respecteren en – omgekeerd – een inperking van die grondrechten alleen met 2/3 meerderheid van het parlement toe te staan.
2. Maatregelen nooit geëvalueerd. Zorgelijk is dat de mogelijke maatregelen die – als de Eerste Kamer niet ingrijpt – bij elke ‘mogelijke dreiging’ van een pandemie kunnen worden afgekondigd (zoals bijvoorbeeld door de ‘dreiging van Omicron’ waardoor Nederland als enige land ter wereld eind 2021 opnieuw in lockdown ging) op geen enkele manier zijn geévalueerd. Mogelijk nut en zekere schade zijn niet gemeten, gewogen of geëvalueerd. Openbare gezondheidsdata om deze effecten wél te kunnen onderzoeken worden door dezelfde minister die straks uw grondrechten mag inperken achtergehouden en met halve waarheden en hele leugens soms al 3 jaar lang, tegen rechterlijke uitspraken en wettelijke verplichtingen vanuit de WOB (nu WOO) getraineerd.
3. Maatregelen ineffectief en schadelijk. Een wérkelijke onafhankelijke transparante en wetenschappelijke Nederlandse ‘evaluatie’ van de maatregelen heeft helemaal niet plaatsgevonden (en nee, de presentatie van het RIVM over de ‘modelschattingen’ van wat de maatregelen allemaal zou hebben opgeleverd was noch wetenschappelijk, noch transparant en al helemaal niet onafhankelijk, in tegendeel) maar de internationale wetenschap van vóór 2020 en ná 2022 is er inmiddels behoorlijk helder over. Het wereldwijd gevolgde ‘corona-beleid’ met z’n samenleving-brede grondrechten-inperkingen, lockdowns en andere verboden was zo’n beetje het állerslechtst mogelijke antwoord op het gevaar van een in een lab gecreëerd, air-borne, griepachtig virus dat voor 98,5% van de bevolking eigenlijk vooral heel ongevaarlijk was. De inmiddels meer dan 935.000x ondertekende Great Barrington Declaration van de hand van topexperts van Oxford, Harvard en Stanford werd al in de zomer van 2020 op basis van de tot dan toe geldende, evidence based medicine opgesteld en geeft aan dat de NPI (Non Farmaceutical Interventions) geen tot vrijwel geen bijdrage hebben geleverd aan het beperken van (de impact van) de pandemie, maar wel ongekend grote maatschappelijke, intermenselijke, sociaal-economische en gezondheidsschade hebben gebracht.
4. Directe macht EU in geval ‘gezondheidsdreiging’. Nog ernstiger is dat deze wijziging in de WPG in samenhang moet worden bezien met de eind vorig jaar aangenomen verordening 2022/2371 van het Europese Parlement, waarin wordt gesteld dat in het geval van ‘ernstige grensoverschrijdende gezondheidsbedreigingen’ (dat kan dus feitelijk álles zijn) het Europese Parlement mag bepalen wat de lidstaten moeten doen. Dus zonder OMT, zonder MIT, zonder Parlement, zonder Eerste en Tweede Kamer. Een topdown verordening die de volledige democratie van zo’n 450.000.000 europeanen overruled en in handen legt van ‘experts’, ambtenaren en politici en daarmee in de handen van degenen achter de krachtige lobby’s die deze partijen bespelen.
5. Absolute macht WHO bij ‘risico’s met mogelijke invloed op gezondheid’. De WHO bouwt op haar beurt ook aan nieuwe wereldwijde International Health Regulations (IHR). Hierbij bepaalt de WHO welke ‘gezondheidsproducten’ – denk bijvoorbeeld maar niet uitsluitend aan vaccins, tests, gen-therapie, medische apparatuur, databases, kennisbanken – ingezet en zo nodig verplicht moet worden en wanneer. Dat kan namelijk als er sprake is van ‘het terugdringen van alle risico’s die mogelijk een impact op de volksgezondheid zouden kunnen hebben’. Wederom: alles, zeg maar. Maatregelen die als het aan de WHO ligt, niet meer zullen worden uitgevoerd ‘met volledige eerbiediging van de waardigheid, de mensenrechten en de fundamentele vrijheden van personen’ (deze tekst komt te vervallen), maar gebaseerd op woke-vage ‘beginselen van billijkheid, inclusiviteit, samenhang en in overeenstemming met de gemeenschappelijke maar gedifferentieerde verantwoordelijkheden van de staten die partij zijn, met inachtneming van hun sociale en economische ontwikkeling.’
6. Missende politieke evaluatie. Een wet die al deze ontwikkelingen nóg makkelijker maakt, die onbewezen effectieve en bewezen schadelijke maatregelen anti-democratische verankerd in de ‘gereedschapskist’ van ministers. Een wet die daarbij wordt doorgevoerd door dezelfde politici die diezelfde maatregelen als noodwet hebben doorgevoerd en waarop maatschappelijke cruciale reflectie in de vorm van een Parlementaire Enquete voor het gemak naar 2025 is uitgesteld.
7. De facto demissionair. Een wet tenslotte die door een Parlement is geduwd, mede door een regeringscoalitie die een belang heeft haar eigen straatje schoon te vegen. Een coalitie die inmiddels op geen enkele manier nog een wérkelijk democratisch mandaat heeft. En een Eerste Kamer die deze wet zou moeten goedkeuren, die feitelijk demissionair is na een verwoestende nederlaag van de zittende partijen ten faveure van andere (fundamenteel anders denkende) partijen als BBB geen enkele democratisch legitimatie kent.

Deze wet als Senator goedkeuren zou een regelrechte democratische doodzonde betekenen een feitelijke middelvinger naar elke Nederlander nu en alle generaties Nederlanders na ons. Laten we hopen, mét Karel Beckman, dat deze verschrikkelijke wet voor eens en voor altijd sneuvelt in onze ooit juist zo zorgvuldig ontworpen rechtstaat!