Brievenkomedie in stuurloos Nederland
Door Nausicaa Marbe
Brievenkomedie in stuurloos Nederland – Wonderlijk toch, hoe het kabinet er telkens in slaagt om de onschuld zelve te spelen over schrijnende problemen. Nu meent premier Rutte ’een signaal’ te hebben opgevangen waarmee hij aan de slag kan. Nu pas? Ook heeft hij het nieuws vernomen dat ’de politiek er niet voor iedereen is’. Ineens is daar ook het besef dat het kabinet vaart moet maken met drie dossiers: toeslagen, Groningen, stikstof – de schaamte-drie-eenheid van wanbestuur in dit land. Zelden is het kwartje later gevallen.
De bittere waarheid is dat het kabinet zich pas uitspreekt over het oplossen van problemen wanneer de coalitie wankelt. Dan denken ze de gemoederen te kunnen bedaren met beloftes die net steviger aangezet zijn dan de eerdere beloftes die nooit nagekomen zijn. Daarbij lijken ze niet door te hebben welk signaal ze zelf naar de samenleving sturen – of het kan ze niet schelen. Namelijk: we weten dat we de door ons veroorzaakte problemen niet kunnen oplossen, maar we doen er alles aan om aan de macht te blijven. Ergo: we zijn er niet voor u, maar voor onszelf.
Brievenkomedie in stuurloos Nederland – Onverschillige overheid
Met het inzicht dat de politiek veel burgers in de steek laat, hadden de laatste twee kabinetten Rutte al vanaf dag één aan de slag gemoeten. Talrijke rapporten van de overheid over economische en sociaal-culturele ontwikkelingen waarschuwen over de afwezige of onverschillige overheid en haar wanbestuur; onderzoekers duiden deze teloorgang voortdurend publiekelijk en dan is er nog de werkelijkheid zelf waar je niet omheen kunt. De groeiende armoede; de werkende daklozen; het gebrek aan vooruitzichten; het schrijnende verschil in kansen en gezondheid tussen de sociale klassen; het benadelen van bepaalde beroepsgroepen. Dit is geen gapende wond meer, maar de ruïne van een verzorgingsstaat, overwoekerd door de kille onverschilligheid van roekeloze, mensonterende politiek en bestuur.
Brievenkomedie – “Fluim van de leugen in je gezicht”
Groningen dan. Wie neemt de premier in de maling? Niemand gelooft dat hij nu, in 2023, ineens haast gaat maken. Nog geen maand geleden dacht hij zijn huid te kunnen redden met de mededeling dat hij het ontluisterende Groningenrapport niet gelezen had. Daarover praten? Welnee, dan ging het ineens over hém. Toen dacht hij nog op de tandem met de uit schandaalkrochten opgediepte wanbestuurder Edith Schippers de Provinciale verkiezingen te winnen. Nu hij in alle provincies onttroond is door BBB herinnert hij zich Groningen, voor zolang dat de coalitie redt. Het perverse eraan is dat hij Groningers met elk toegeworpen kluifje valse hoop geeft.
Brievenkomedie misselijkmakend
Hetzelfde geldt voor de toeslagenaffaire. De voorgeschiedenis is misselijkmakend. Hoe vaak heeft de premier beterschap en schadeloosstelling beloofd? Tel maar mee: nadat de helft van de tragedie naar boven kwam, nadat het schandaal in z’n gezicht ontplofte, nadat de kinderontvoeringen bekend werden, nadat het kabinet viel, in de aanloop naar nieuwe verkiezingen, tijdens de campagne, na de uitslag, aan het begin van de formatie, na ’functie-elders’, na het ’hier-scheiden-onze-wegen-zich’, een jaar later in de wanhopige formatie, bij het aantreden van het nieuwe kabinet. En daarna in elk nietszeggend Kerst-Paas-Pinksterinterview in de media. De schandalen rechtbreien was zijn grootste prioriteit, hij had bakken energie en radicale ideeën over hoe het beter moest, hij nam de verantwoordelijkheid om alles recht te zetten. Nou, berg je dan maar. We kennen de uitkomst. De toeslagenouders hebben sindsdien nieuwe problemen, schandalen en onrecht ervaren.
Dat is nog maar het topje van de ijsberg aan verwaarloosde ’dossiers’. Groningen, toeslagen en stikstof is onvoldoende. Daarmee verwant zijn tientallen andere, door Rutte ongenoemde drama-domeinen. Weinig lijkt nog naar behoren te functioneren; de stagnatie in alle sectoren neemt toe; wat kapot is, wordt niet gemaakt; niemand neemt de regie voor een nationaal herstel. Onze bestuurders veinzen niet te weten wat groente en fruit is, om de belasting daarvoor niet te hoeven verlagen, maar ze bedenken wel dat havermelk limonade is, om extra belasting te heffen. Je wordt niet alleen bestolen waar je bij staat, je krijgt ook nog de fluim van de leugen in je gezicht.
Boel op stelten
En nu denkt het kabinet dit glad te strijken met een deze week beloofde brief. Maar die komt niet, want het ’crisisoverleg’ verloopt moeizaam. Onderwijl zet een ander epistel de boel op stelten: dat van Eurocommissaris Sinkevicius. Die stikstofbrief is – toeval? – gestuurd midden in het crisisoverleg vol interne bonje om stikstof op de dag dat – toeval? – stikstofminister Van de Wal Sinkevicius bezocht. Die brief bevat – toeval? – precies de standpunten van D66. Gelukkig rook Pieter Omtzigt lont. Dankzij hem weten we straks of dit doorgestoken kaart is. Vooralsnog verduren we hier de gespeelde paniek van de stikstof- en landbouwministers. Die roeptoeteren hoe ’geschrokken’ ze zijn door de Sinkevicius-brief. Wat is dat voor komedie? De brief bevat niets anders dan een reminder aan het kabinetsbeleid. Maar dat schrik-sentiment is politiek leep. Al ’geschrokken’ wachten deze bestuurders af hoe het crisisoverleg uitpakt.
De uitkomst doet er niet toe voor de burger, het zal klinken zoals alles wat daarvoor misleidend klonk. Onderwijl stapelen de crisissen zich zodanig op, dat je elk bestuurlijk overleg in dit land ’crisisberaad’ kunt noemen. Hoe komen we uit dit slechte theater?
Ebru Umar
Het is mijn grootste bezwaar tegen politici: geen enkel moment in hun functie, weten ze de indruk te wekken te beseffen dat ze in dienst van het Nederlandse volk staan. Dat ze betaald worden door het Nederlandse volk. Integendeel: de belastingdienst kan jarenlang zonder enig beginsel ouders kapot maken als fraudeurs. Als het op genoegdoening aankomt, terugbetaling en kinderen teruggeven, moet dit opeens ‘zorgvuldig’ gebeuren. Het is politici tegen de burgers, precies zoals het in een dictatuur gaat: een pakketje schroot met een dun laagje chroom.
Het journaille bleek onverwachts wakker toen er een Brusselse brief opdook die als motivatie voor Van der Wals (en dus Kaags en Ruttes) stikstofbeleid moest dienen. Wat een timing! Wat een vormgeving! Wat een inhoud! Een hoax? Tja, hou maar op. Dit hele kabinet is een hoax en de pers is de hoaxmachine. Als je volksvertegenwoordigers nooit ter verantwoording roept, is dit wat je krijgt: een leugenaarsbende die het liegen tot de overtreffende stap heeft gebracht.
Groet,
Ebru
Pieter Omtzigt
Kamerlid Pieter Omtzigt vindt de Europese stikstofbrief aan minister Van der Wal zo opvallend, dat hij graag wil weten hoe het tot stand is gekomen. Hij heeft daarom een Wob-verzoek ingediend, om zo te ontdekken wat er precies aan de hand is.
Deze week belandde er bij Stikstofminister Christianne van der Wal (VVD) een opvallende brief op de deurmat, afkomstig van Eurocommissaris Virginijus Sinkevičius. Hoewel de Europese Unie officieel niets te zeggen heeft over landelijk stikstofbeleid, drong Sinkevičius bij Van der Plas erop aan om vaart te blijven maken met het stikstofbeleid.
De brief is gelekt aan de politieke redactie van RTL Nieuws, maar staat ondertussen ook al op internet. Volgens RTL Nieuws is de timing van de brief opvallend: vlak na de Provinciale Statenverkiezingen, waarbij BBB een monsterzege boekte. Aanvankelijk zei Van der Wal dat er gewoon moet doorgegaan met de stikstofmaatregelen, maar later kwam ze hierop terug toen ze hierop flinke kritiek kreeg.
De Europese Commissie wil echter niet van wijken weten, zo meldt Sinkevičius. Volgens RTL Nieuws lijkt hij in zijn brief ‘te willen benadrukken dat Brussel een eventuele vertragingen in de stikstofaanpak niet zal accepteren’.
BBB-leider Caroline van der Plas plaatst meteen grote vraagtekens bij de brief. Zo merkt ze op dat de EU helemaal niet ertoe is bevoegd om Van der Wal zo aan te spreken op landelijk stikstofbeleid. Ook vindt ze de manier van communiceren erg opmerkelijk. Van der Plas heeft allerlei vragen over deze gang van zaken.
Ook Kamerlid Pieter Omtzigt vindt de brief hoogst opmerkelijk. ‘Die brief van de commissaris Sinkevičius over stikstof is zo opvallend dat ik benieuwd ben hoe die tot stand gekomen is,’ schrijft hij op Twitter. Omtzigt wil de onderste steen boven hebben, en daarom heeft hij online een WOB-verzoek ervoor ingediend in Brussel. Hij wil de hand leggen op alle communicatie tussen Sinkevičius en Van der Wal op de dag dat de brief is gedateerd.
Hij hoopt het voor 4 april in handen te hebben, want dan is er een debat in de Tweede Kamer. Omtzigt heeft goede hoop dat dit gaat beuren. ‘Mijn ervaring met WOO-verzoeken daar is beter dan in Nederland,’ besluit hij.
Het is niet de eerste keer dat de EU druk zet om het Nederlandse stikstofbeleid te laten uitvoeren. Recent werd bekend dat voormalig PvdA-leider Diederik Samsom namens de Europese Commissie bij de Nederlandse overheid heeft gelobbyd om de verplichte uitkoop van Nederlandse boeren te realiseren.
