Zorg onder druk
Zorg onder druk – De Nederlandse zorg staat onder druk. Al ruim tien jaar wordt ons systeem uitgekleed door de kabinetten Rutte, met een hoofdrol voor oud-bewindslieden Edith Schippers en Martin van Rijn. Dit is niet zonder gevolgen. Tijdens de coronacrisis bleek ons zorgstelsel niet meer te zijn opgewassen tegen een griepvirus. Het gevolg: vier lockdowns met enorme financiële en emotionele schade.
Maar er is nog méér storm op komst. Want terwijl de zorg kopje ondergaat, bekommeren D66 en GroenLinks zich alleen maar om duurzaamheid en inclusiviteit. Zo wil D66-Kamerlid Fonda Sahla de zorg ‘inclusiever maken’, omdat deze te veel zou zijn ‘ingericht voor de witte man’. En GroenLinks-Kamerlid Corinne Ellemeet wil dat de zorg zijn CO2-voetafdruk gaat verkleinen. Tegelijkertijd willen moslimpatiënten dat hun zorg om geloofsredenen eeuwig wordt voortgezet, zelfs als ze allang zijn uitbehandeld. Dit brengt bij elkaar een enorme kostenpost met zich mee.
Afbraakbeleid
De huidige minister Ernst Kuipers (D66) zet het afbraakbeleid gewoon door. PVV-Kamerlid Fleur Agema heeft maar één vraag: “Hoe is het mogelijk dat in een rijk land als het onze de zestigers van nu moeten vrezen voor de toekomst?” Conservatief.info blijft berichten hoe onze zorg steeds meer kapot wordt gemaakt.
Na 11 jaar Rutte ligt Nederland niet eens meer op ramkoers, maar is het schip al tijden aan het afbrokkelen als gevolg van onbetrouwbare politiek, vertroebeling van processen en het almaar verkiezen van de belangen van multinationals boven de belangen van de Nederlandse bevolking. Met de toeslagenaffaire als de rotte kers op de zure taart heeft Mark Rutte niet voor niets de titel ‘demissionair premier’ verdiend, maar als het aan hem ligt wordt hij gewoon weer de minister president van het volgende kabinet. Hier kunnen we een ding van leren: het ligt namelijk niet aan Rutte, maar aan ons. Wij zijn in de positie om te voorkomen dat dit wederom gebeurt. Wij willen dan ook alle democratische middelen inzetten om er voor te zorgen dat het Rutte nooit meer lukt om Nederland zo structureel te ondermijnen. Het is tijd dat Rutte en zijn neoliberale beleid vervangen worden door een socialer en progressiever alternatief, het is tijd voor de wederopbouw van alles wat ons land zo mooi maakt.
Trickle down economics
De ideologie van de VVD is gestoeld op trickle down economics. Dit is het idee dat, wanneer de allerrijksten meer winst maken, geld vanzelf naar de mensen in andere lagen van de samenleving ‘druppelt’, waardoor iedereen hier uiteindelijk van zou profiteren. Deze theorie is niet alleen een aangetoonde onwaarheid, maar de ontwikkelingen van de afgelopen tien jaar laten duidelijk zien dat dit ernstige problemen heeft veroorzaakt voor talloze mensen in onze samenleving. Het is de leugen van onze tijd. De leugen waar de politiek van de VVD om draait: in belastingen voor de rijken snijden en de verzorgingsstaat ontmantelen. Allemaal ten behoeve van de heilig verklaarde economische groei, ongeacht de kosten voor de Nederlandse bevolking.
De feiten
Door het door de VVD geïntroduceerde verzekeringsstelsel is de gemiddelde burger een derde duurder uit dan voorheen. Aanhoudende bezuinigingen in de zorg hebben geleid tot een significante daling in IC-bedden. Zorg is bureaucratischer, minder effectief, ontoegankelijker en duurder geworden.
Ook in de zorg heeft de VVD haar best gedaan om marktwerking door te duwen, met alle gevolgen van dien. In 2006, nog voor Rutte’s intreden als premier, wisselde de VVD het ziekenfonds in voor een financieringsstelsel. Dit resulteerde in een machtsstrijd tussen zorgverzekeraars, een ondoorzichtig systeem en de burger die een derde duurder uit is. Je zou zeggen dat hier lering uit getrokken zou worden, maar niets is minder waar als de VVD in 2017 nogmaals besluit om enorm te bezuinigen op de zorg met als gevolg sluiting van ziekenhuizen en een afname van IC- en ziekenhuisbedden. Door zorgmedewerkers na de COVID-19 uitbraak geen salarisverhoging te bieden maakt de VVD het duidelijk: de zorg heeft in Nederland niks met zorg en de mens te maken, maar met euromunten.
Het eigen risico is sinds 2008 van €150,- naar €385,- gestegen. Een enorme stijging van een draconisch middel dat mensen ‘bewuster moet maken van de kosten van zorg’. De VVD vergeet hierbij voor het gemak dat mensen het liefst geen gebruik maken van zorg, en als ze dat wel doen, dat niet uit gemakzucht is maar omdat ze het nodig hebben. Ja, mensen gaan minder gebruik maken van zorg dankzij het eigen risico, maar alleen omdat ze de kosten willen vermijden, niet omdat ze het minder nodig zouden hebben. De VVD en het CDA maken hiermee zorg ontoegankelijker voor mensen die het sociaal-economisch zwaarder hebben.
Zorg is dus bureaucratischer, minder effectief, ontoegankelijker en duurder geworden. Met dank aan de VVD.