Rusland en escalaties door het internationaal strafhof
Rusland – Zoals bekend, verkeert dit land in een collectieve hysterie. Onze kwaliteitskranten zijn al wekenlang in de ban van Tom Egbers die tien jaar geleden een jongere collega heeft gezoend. Maar de voorbereidingen voor de 3e wereldoorlog weten ons tot geen enkele kritische reflectie te stimuleren. Ondertussen stapelt onze regering fout op fout. Nadat onze premier de oorlog met de Russen tot “onze oorlog” heeft geproclameerd zonder dat een storm van protest opsteeg, gaat de minister van justitie, Dillan Yesilgöz, nog een stapje verder. Hoe? Als volgt.
Het Algemeen Dagblad meldt: “Internationale gemeenschap schenkt miljoenen aan Strafhof in Den Haag”. Op het eerste gezicht lijkt dat weer gewoon weggegooid geld en dus business as usual. Maar het bericht gaat verder met: “Het Internationale Strafhof in Den Haag krijgt dankzij een succesvolle lobby van Nederland en het Verenigd Koninkrijk miljoenen aan extra steun om oorlogsmisdaden in Oekraïne aan het licht te brengen.”
Het zijn dus Nederland en het Verenigd Koninkrijk die elkaar op sleeptouw nemen. En die daarbij nog “succesvol” zijn ook. “Nederland, één van de belangrijkste geldschieters, draagt net als het VK 1 miljoen euro bij om de daders op termijn in de beklaagdenbank te krijgen.” Wij lopen dus weer voorop met nutteloze uitgaven.
En hier komt onze minister van justitie het verhaal binnen. Namelijk zo: “Het congres, georganiseerd door minister Yesilgöz (Justitie en Veiligheid) en haar Britse collega Dominic Raab, gaf daarmee enkele dagen na het uitgevaardigde arrestatiebevel voor de Russische president Vladimir Poetin een krachtig signaal van eendracht, exact waar Yesilgöz op uit was. ‘Afgelopen jaar verenigden we ons’, vertelde de politica. ‘Het is cruciaal dat je niet uiteenvalt. Dat is gelukt.’”.
Met andere woorden, hoewel iedereen begrijpt dat het streven om de Russische president berecht te krijgen een louter symbolische actie is, dringt minister Yesilgöz daarop aan. Het recht wordt gewoon misbruikt voor “virtue signalling”: zie ons eens staan, wij staan aan de goede kant van de geschiedenis. En ondertussen worden weer nieuwe blokkades opgeworpen voor een diplomatieke oplossing voor het conflict.
“Raab, in het begin van zijn loopbaan advocaat bij het Internationale Strafhof (ICC), geldt als een expert op het gebied van het bestrijden van oorlogsmisdaden. Bovendien wil het VK, zoals hij aangaf, laten zien op het wereldtoneel ‘een positieve kracht’ te zijn.”
Oh, fijn, we gaan oorlog voeren om het imago van dhr. Raab wat op te borstelen. Hetzelfde lijkt te gelden voor onze eigen minister die het met dhr. Raab goed blijkt te kunnen vinden. Het AD lepelt wat context op: “Yesilgöz ontmoette hem vorig jaar in Den Haag op de Britse ambassade in het bijzijn van de Oekraïense minister van Justitie. Afgesproken werd het voortouw te nemen in het verstevigen van het ICC.”
Geweldig, dus onder aanmoediging van één van de strijdende partijen (Oekraïne) kunnen twee ministers, één uit Nederland en één uit Engeland, zonder een discussie in hun parlementen, besluiten tot het laten escaleren van een internationaal conflict dat ons in een wereldoorlog kan doen belanden.
En ondertussen hebben onze onderzoeksjournalisten uitgezocht dat de illegaal gezoende collega van Tom Egbers bij De Volkskrant blijkt te werken. Eigenlijk interesseert dat de Nederlanders meer.